Ο ελληνικός μαύρος χοίρος

Το γνήσιο ελληνικό γουρούνι δεν είναι ροζ και άτριχο, αλλά μαύρο και μαλλιαρό.Μπορεί να ζήσει σε όλη την επικράτεια, όπως συνέβαινε παλαιότερα, πριν αντικατασταθεί από τους εισαγόμενους χοίρους εκτροφής, οι οποίοι αναπτύσσονται γρηγορότερα. Υπολογίζεται πως σε όλη την Ελλάδα δεν υπάρχουν πια περισσότερα από 2.000 ζώα. Πλήρως προσαρμοσμένο στις εγχώριες συνθήκες, το μαύρο γουρούνι τρέφεται με πουρνάρια, βελανίδια και άλλους καρπούς της ελληνικής υπαίθρου, γεγονός που κάνει το κρέας του ιδιαιτέρα νόστιμο. Η διαβίωσή του στη δύσβατη ενδοχώρα και τα νησιά δεν του επιτρέπει να αποκτήσει παχύ στρώμα λίπους όπως τα άλλα είδη χοίρων, που δεν κινούνται πολύ. Αυτός είναι και βασικός λόγος που οι περισσότεροι κτηνοτρόφοι προτιμούν τις πιο αποδοτικές ξένες ράτσες ή τις διασταυρώσεις ελληνικών με ξένες.Ο ελληνικός μαύρος χοίρος έχει τις ρίζες του στην Αρχαία Ελλάδα. Ναι, είναι ο χοίρος που γνωρίζουμε από την Οδύσσεια. Στην φάρμα του Οδυσσέα με χοιροβοσκό τον Εύμαιο Πρόκειται για το ίδιο είδος που πήρε μαζί του ο Μέγας Αλέξανδρος στην εκστρατεία του στην Ασία. Οι Έλληνες μετέφεραν τον μαύρο χοίρο και στις αποικίες της Νότιας Ιταλίας και Σικελίας. Και κάπως έτσι δημιουργήθηκε το πασίγνωστο prosciutto. Και ακόμα ένα πολύ γνωστό αλλαντικό, το ιβηρικό χαμόν (iberico jamon) προέρχεται από την σπάνια, πλέον, αυτή η φυλή.Δεν είναι μόνο η ιστορία όμως που κάνει τον μαύρο χοίρο μας ξεχωριστό. Το κρέας του έχει ω3 και ω6 λιπαρά οξέα, από τα πιο υγιεινά ζωικά λίπη. Με λίγα λόγια, ο μαύρος χοίρος μας δίνει ένα γευστικότατο χοιρινό κρέας χωρίς να είναι ένα συμβατικό χοιρινό κρέας.